به میوهای خوشطعم و عطر است. این میوه اگرچه به صورت خام نیز خوردنی است ولی اغلب، پخته آن را به صورت مربا و همچنین در غذاهایی همچون خورش و خوراک مصرف میکنند.
به سرشار از ویتامینهای A و B و C و همچنین قند و پپتین است. به رسیده، دارای طبیعتی معتدل است، در حالی که دانه آن یا همان بهدانه طبیعتی سرد و تر دارد.
به برای درمان بسیاری از بیماریها ازجمله عفونتهای رودهای و ورم حاد روده، اسهال مخصوصا از نوع خونی، سوزش مجاری ادرار، تنگی نفس، سردردهای مزمن و التهابهای مختلف مفید است.
میگویند با خوردن به، عرق بدن خوشبو میشود.
خانمهای باردار برای جلوگیری از سقط جنین به مصرف میکنند.
علاوه بر گوشت به، دانه آن نیز اثر شفابخشی برای التهابهای دستگاه گوارش و مخاطها، سرفههای خشک، سینه درد، تب و گرفتگی صدا دارد ولی مراقب باشید از جویدن و بلعیدن بهدانه بپرهیزید زیرا بهدانه، حاوی یک ماده سمی است که برای بدن مضر است.